అప్పుడు స్టార్ట్ అయ్యింది మళ్ళి వరల్డ్ కప్.... ఆ మ్యాచ్లన్నీ ఎర్లీ మార్నింగ్ ఉండేవి.. సో ఎక్కడా టివి లు చూడటం కుదిరేది కాదు.... సో నేను ఒక చిన్న ట్రాన్సిస్టర్ సంపాదించా.... క్లాసులో కూడా ఇయర్ ఫోన్స్ పెట్టుకొని చివరి బెంచీలో కూర్చొని కామెంటరీ వినే వాడిని.. ఆ వరల్డ్ కప్ లో సచిన్ ఓపెనర్ గా రావటం , ఫీల్డింగ్ రిస్ట్రిక్షన్స్ ని వాడుకొని మొదటి ఓవర్లలో చెలరేగిపోవటం , లాంటి చిన్న చిన్న ఆనందాలు తప్ప ఏమీ మిగలలేదు. ఇండియా వోడిపోవటం కన్నా పాకిస్తాన్ కి కప్ రావటం తో లైఫ్ లో మొదటి సారి క్రికెట్ అంటే విరక్తి కలిగింది.. (కొన్ని రోజులే ... ) అలా నవొదయ చదువులు అయిపోయి తిరుపతి లో ఎస్.వి ఆర్ట్స్ కాలేజి లో డిగ్రీ చేరినప్పుడు మొదటి క్రికెట్ బ్యాట్ కొన్నా 500 రూపాయిలు అయ్యిందనుకుంటా.. ఇక అప్పటి నుండి కాలేజి లో వేరే బ్యాచ్ వాళ్ళ్తో మ్యాచ్లు, దగ్గర వూళ్ళతో మ్యాచు పెట్టుకోవటం , ఎప్పుడూ పెద్దగా టోర్నమెంట్లు గెలిచింది లేదు కానీ బాగానే ఆడే వాళ్ళము..
ఆ తరువాత నెల్లురు లో MCA చేరిన తరువాత క్రికెట్ ఆడటం మరింత పెరిగింది. రోజూ సాయంత్రం YMC Ground లోనో లేక VRC gound లోనో ఆడే వాళ్ళము. ఇక మ్యాచ్లు చూడాలంటే మాత్రం ఏదో ఒక టివి షాపు ముందు తిష్ట వెయ్యటమే. మరీ ముఖ్య్హమైన మ్యాచ్ అయితే మాత్రం టివి రెంట్ కి తెచ్చుకొని కేబుల్ దొంగ కనెక్షన్ తీసుకొని చూసే వాళ్ళము.. మా బ్యాచ్ MCA లో చేరిన మొదటి సంవత్సరం జరిగిన కాలేజి యాన్యువల్ డే లో MCA మొదటి బ్యాచ్ కి MBA మొదటి బ్యాచ్ కి ఏవో గొడవలు జరిగాయి..ఆ దెబ్బతో తరువాతి సంవత్సరం కాలేజి డే జరపలేదు. మేము మూడో సంవత్సరానికి వచ్చేసరికి MCA సూపర్ సీనియర్ ఒకరు మా కలేజిలోనే లెక్చరర్ గా చేరారు. అదే విధం గా MBA మొదటి బ్యాచ్ అతనూ లెక్చరర్ గా చేరాడు.. ఆ సంవత్సరం ఎలాగైనా కాలేజి డే జరిపించాలని పట్టుబట్టి మా డైరెక్టర్ ని ఒప్పించాము. అందులో భాగం గా క్రికెట్ పోటీలు స్టార్ట్ అయ్యాయి. మొదటి గేం మాకు MBA కి జరగాల్సి ఉంది. నెల్లూరు ఏసి సుబ్బారెడ్డి స్టేడియం లో మ్యాచ్. నేను , ఆపోజిట్ టీం టాస్ కి వెళ్ళగానే MBA సీనియర్/లెక్చరర్ వచ్చి నేను ఉంటాను అపైర్ గా అన్నాడు. ఠాట్ వీల్లేదు , న్యూట్రల్ అంపైర్ ఉండాల్సిందే (MSc ) అయితే వాకే లేకుంటే వొప్పుకోను అన్నా.. మాటా మాటా పెరిగి MCA వాళ్ళందరిని గెంటేసి కాలేజి డే జరుపుకుంటాము అన్నాడు MBA సీనియర్. నీకంత సీన్ లేదు లే లైట్ తీసుకో అని మొత్తానికి న్యూట్రల్ అంపైర్ తో మ్యాచ్ స్టార్ట్ చేసాము.. మా టీం కి ఈ గొడవ విషయం చెప్పలేదు.. కానీ MBA టీం కి మాత్రం గొడవ తెలిసిపోయింది.. మ్యాచ్ అంతా రెచ్చగొట్టడాలు, ఆవేశాలతో నే జరిగిపోయింది. మేము వోడిపోయాము కూడా.. ఆ ఓటమి కోపం తో వెంటనే మా వాళ్ళకు మ్యాచ్ ముందు గొడవ చెప్పాను.. అంతే దెబ్బకి మళ్ళీ MCA Vs MBA గొడవలైపోయాయి.. మళ్ళీ కాలేజి డే క్యాన్సిలయ్యింది.. బహుశా అదే అనుకుంటా నేను ఆడిన లాస్ట్ మ్యాచ్.. ఆ తరువాత ఉద్యోగం రావటం ఎప్పుడో అడపా దడపా కాసేపు ఆడటం తప్పించి మ్యాచ్ లు ఏరోజూ ఆడలేదు..
2002 లో మొదటి సారి హైదరాబాద్ స్టేడియం లో ఇండియా జింబాబ్వే మ్యాచ్ చూసా.. ఆ వాతావరణమే నిజం గా ఓ గొప్ప అనుభూతి.. ఆ మెక్సికన్ వేవ్ లో ప్రత్యక్షం గా ఉండటం వావ్ అనిపించే అనుభూతి.. ఆ తరువాత లండన్ లో ఒక 20-20 మ్యాచ్ చూసా స్టేడియం లో.. లండన్ ఆఫీసులో పెద్ద పెద్ద టివి లు ఉండేవి.. పని చేసుకుంటూ టివి లో మ్యాచ్ లు చూస్తూ, మధ్యలో క్లైంట్లతోనే మ్యాచ్ అనాలసిస్లు నాలో క్రికెట్ పిచ్చి ని మరింత పెంచాయి..
2003 వరల్డ్ కప్ ఫైనల్స్ లో ఇండియా వోడిపోయినప్పుడు క్రికెట్ ఇక ఎప్పటికీ చూడకూడదనుకున్నా.. ఈ క్రికెట్ పిచ్చి సంగతి తెలిసిందే కదా.. 2007 అతి దారుణమైన ఇండియా ఆట చూసి నిజం గానే కొన్ని నెలలు క్రికెట్ చూడకుండా ఉండిపోయా.. మళ్ళి యంగ్ జనరేషన్ తో వచ్చిన టిం, మొదటి టి20 వరల్డ్ కప్ గెలుపు తో నిన్నొదల బొమ్మాళీ అంటూ మళ్ళీ మొదలు.. ఈ సారి IPL ఎందుకో నాకు పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ కలగలా.. బహుశా ఎన్నికల వేళవటం వల్లేమో.. ఇప్పుడు జరుగుతున్న టి20 వరల్డ్ కప్లో కూడా ఇండియా వోడిపోయినా పెద్దగా భాధ అనిపించలేదు.. ఒక వేళ నాలో క్రికెట్ పిచ్చి తగ్గుముఖం పడుతుందా ? రాబోయే విండీస్ టూర్ లో మనోళ్ళు అదరగొడితే మళ్ళీ "నిను వీడని నీడను నేనే.. " అంటూ వచ్చేస్తుందేమో..
India Is Our Nation, Cricket is Our Religion జైహింద్ :)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment