అదేంటో ఎంత వదిలించుకుందామన్నా ఓ పట్టాన వదిలి చావట్లేదు ఈ క్రికెట్ పిచ్చి.. ఇండియా గెలవగానే నాకు కోట్ల కొలదీ డబ్బు వచ్చినంత ఆనదం.. వోడిపోగానే కాసేపు(తరువాత మ్యాచ్ వరకే.. ) క్రికెట్ ఇంకెప్పుడూ చూడకూడదన్నంత విరక్తి.. మళ్ళీ తరువాతి మ్యాచ్ మొదలయ్యే సరికి మనసు పొరల్ని చీల్చుకుంటూ అదే పిచ్చి.. అసలు ఈ పిచ్చి ఎప్పుడు ప్రారంభం అయ్యిందా అని కాసేపు రింగులు తిప్పితే ఎన్నెన్నో తీపి గుర్తులు...
1987 లో అనుకుంటా ఓ సారి సెలవులకి ఇంటికి వచ్చినప్పుడు ఇండియా పాకిస్తాన్ మధ్య ఎగ్జిబిషన్ మ్యాచ్ జరిగింది. ఆ మ్యాచ్ కి మొదటి సారి కామెంట్రీ విన్నా.. అప్పట్లో క్రికెట్ గురించి పెద్దగా ఏమీ తెలియదు... కానీ ఆ మ్యాచ్ తో కొద్దిగా ఇంట్రెస్ట్ వచ్చింది. సెలవుల తరువాత మళ్ళి హాస్టల్ కి వెళ్ళిన తరువాత స్కూల్ లో మొదటి సారి క్రికెట్ కిట్ కొని ఆడటం మొదలెట్టారు. మొదట్లో ఎక్కువగా మా టీచర్లే ఆడే వారు.. (నవోదయా లో మాదే మొదటి బ్యాచ్, మాలో చాలా మందికి క్రికెట్ గురించి పెద్దగా తెలియదు అప్పటికి ) ఆట గురించి తెలుసుకొనే కొద్ది మరింత ఇంట్రెస్ట్ పెరిగింది.. అదే టైం లో వరల్డ్ కప్ రావటం అందులో ఇండియా మ్యాచ్లన్నీ ఎవరో ఒక టీచర్ ఇంట్లో లైవ్ చూడటం తో స్టార్ట్ అయ్యిందనుకుంటా ఈ క్రికెట్ పిచ్చి.. .. ఆ వరల్డ్ కప్ లో సెమీ ఫైనల్ లో ఇంగ్లాండ్ తో మ్యాచ్ వోడిపోయినప్పుడు ఎంత బాధేసిందో.. .. అప్పుడు గవాస్కర్ మీద పిచ్చ కోపం వచ్చింది (ఆ మ్యాచ్ లో 4 పరుగులే చేసాడు)....
స్లోగా క్రికెట్ ఆడటం కూడా స్టార్ట్ చేసాము.. మా హిందీ మాస్టరు , పియీటి మేడం బాగా ఆడే వారు క్రికెట్.. ... మొదట్లో బ్యాట్ మోసే బలం కూడా ఉండేది కాదు.... అదీ కాక మొదటి నుండే టెన్నీస్ బాల్ కాకుండా కార్క్ బాల్ నే వాడే వాళ్లము, సో బాల్ ఎక్కడ తగులుతుందో అని భయం.. సో బ్యాటింగ్ జోలికి పెద్దగా వెళ్ళకుండా బౌలింగ్ నేర్చుకున్నా.. ..అప్పటినుండి దాదాపు 4 సంవత్సరాలు రోజూ సాయంత్రం 4 కి ఠంచనుగా క్రికెట్ కిట్ తో గౌండ్ లో ప్రత్యక్షం అయ్యేవాడిని...మాకు ప్రతి సంవత్సరం యాన్యువల్ డే సంధర్భం గా అన్ని గేంస్ పోటీలు జరిగేవి.. ( మా స్కూల్ మొత్తాన్ని 7 హౌసెస్ గా డివైడ్ చేసి దాని ప్రకారమే హాస్టల్ లో రూంస్, పోటీలు అన్ని ఉండేవి ) నవోదయా లో చెరిన మూడవ సంవత్సరం లో అనుకుంటా మొదటి సారి క్రికెట్ పోటీలు జరిగాయి. అప్పట్లో మా హౌస్ కేప్టెన్ కి నాకు మాటలు లేకపోయే సరికి నాకు టీం లో ప్లేసు దొరకలేదు.. కానీ మా పియిటి మేడం బలవంతం మీద నను చేర్చుకోక తప్పలేదు.. తరువాతి సంవత్సరం కి నేను వేరే హౌస్ మారి అక్కడ టీం కి కేప్టెన్ అయ్యా..ఆ సంవత్సరం మా టీం రన్నరప్ గా నిలిచింది... ఆ తరువాతి సంవత్సరానికి మా హౌస్ లో రాజకీయాలకీ నాకు టీం లో ప్లేసే గల్లంతు.. అదే టైం లో శ్రీకాంత్ పాకిస్తాన్ పర్యటన లో కేప్టెన్ గా వెళ్ళీ ఆ తరువాతి సీరిస్ కీ టీం లో ప్లేసు కోల్పోయాడు.... ఇదే మాట అని మా ఫ్రెండ్స్ తెగ వెక్కిరించే వాళ్ళు..
8 వ తరగతి అయిపోయిన తరువాత సెలవులకి వూరు వచ్చినప్పుడు మా వూళ్ళో కూడా ఓ క్రికెట్ టీం తయారయి వుంది.. ఓ సారి మా ఎదురింటబ్బాయి నన్ను పక్క వూరి తో మ్యాచ్ ఆడటానికి రమ్మన్నాడు. కానీ మా ఇంట్లో వొప్పొకోలేదు.. ఇక ఇంట్లో చెప్పకుండా వెళ్ళి మరీ మ్యాచ్ ఆడి వచ్చా..
ఈ టైం లో సచిన్ మీద (International Cricket లో కి అడుగు పెట్టడానికి సంవత్సరం ముందు ) ఓక పెద్ద ఆర్టికల్ వచ్చింది ఈనాడు స్పోర్ట్స్ పేజీలో... అది చదివిన రోజే ఎందుకో సచిన్ ఫానయిపోయా... ఆ తరువాతి సంవత్సరం పాకిస్తాన్ తో ఆరంగేట్రం చేసినప్పుడు ఓ మ్యాచ్ లో అబ్దుల్ ఖాదిర్ బౌలింగ్ లో హ్యాట్రిక్ సిక్సర్లు అసలు ఎప్పటికి మరచిపోలేనేమో...
10 వ తరగతి కి వచ్చే సరికి ఇంకో కొత్త పియిటి టీచర్ వచ్చి జాయిన్ అయ్యాడు.. ఈయనకు క్రికెట్ అంటే పడదు.. ఆ దెబ్బతో క్రికెట్ కి ఉన్న గౌండ్ ను బాస్కెట్ బాల్ , ఖొఖొ కోర్ట్స్ గా మార్చేసాడు...ఈయనకు మాకు అసలు పడేది కాదు... దానికి తోడు 10 వ తరగతి పబ్లిక్ ఎగ్జాంస్ కావటం తో మేము కొంత చదువు ధ్యాసలో పడ్డాము..... ఎంత పడ్డా ఎప్పుడు ఇండియా మ్యాచ్ జరిగినా చూడటం మాత్రం మిస్ అయ్యే వాళ్లము కాదు..అక్కడ ఉన్న మైక్రోవేవ్ స్టేషన్ లో, గవర్నర్ బంగళా లో, లేక జబ్బార్ షాపు అని చిన్న అంగడిలోనో చూసే వాళ్ళము.. ఇంటర్ మొదటి సంవత్సరం వచ్చే సరికి స్కూల్ లో క్రికెట్ ఆడటం కుదరక ఆ రూం ముందు పెద్ద స్థలం ఉంటే అక్కడ ఆడటం ప్రారంభించాము.. దీనికి ఆద్యుడు మా హరీష్.. ఎక్కడ పట్టాడొ ఒక మంచి బేస్బాల్ బ్యాట్ ఆకారం లో ఉన్న మంచి కర్ర పట్టుకొచ్చాడు..ఆ బ్యాట్ మీద ఆంబ్రోస్ అని చెక్కాడు (అప్పట్లో ఏదో మ్యాచ్ లో ఆంబ్రోస్ ఇండియా మీద ఒక భారీ సిక్సర్ కొట్టి ఇండియా గెలవాల్సిన మ్యాచ్ ని దూరం చేసాడు.. అది చూసి ఆంబ్రోస్ ఫానైపోయాడు.....) ఇక పాత సాక్స్లు ఉపయోగించి బాల్ తయారు చేసే వాళ్లము. మధ్యలో పేపర్లు చెత్త పెట్టి చేసే వాళ్ళము. మొదట్లో ఈ బాల్ కొంచెం మెత్త ఉండేది కాని రాను రాను గట్టి టెన్నీస్ బాల్ లాగా తయారు చెయ్యటం నేర్చుకున్నాము.... ఈ క్రికెట్ ఇన్స్టాంట్ సక్సెస్ అయ్యింది... ఇది మాత్రం చాలా చాలా ఎంజాయ్ చేసాము.. ముందు రోజే ఎలా ఆడాలో ప్లాన్ చేసుకోవటం.. పేపర్ మీద ఫీల్డింగ్ ప్లాన్లు, టీం మీటింగులూ, టెస్ట్ మ్యాచ్ లు ఆడటం... అలా ఎంజాయ్ చేస్తున్న సమయం లో ...........
5 comments:
Reminds me of my childhood cricketing days!
ఈ క్రికెట్ పిచ్చి లోంచి బయటకు పడడానికి టైము పడుతుంది. నేను కూడా చిన్నతనం లో ప్రపంచం లో జరిగే అన్ని మాచ్ ల స్కోర్ కార్డ్లు కూడా జాగ్రత్త చేసి ఉంచేవాడిని. ఇప్పుడు క్రికెట్ చూడడం అంటేనే చిరాకు పుడుతోంది.
22 ఇయర్స్ ఇండస్ట్రీ అనుకుంటా :) బావుంది టపా
cricket...not yet :)
వారెహ్ వా ఏమి రాసావ్ నిరంజన్ , నిజంగా మన క్రికెట్ మ్యాచ్ లు తలచుకొంటే రోమాలు నిక్క బొడుచుకొంటాయి ఇప్పటికీ . సాక్స్ బాల్ అమ్బ్రోసే బాట్ మీద పేటెంట్ తీసుకోవాల్సింది మనం :)
మరపు రావు ఆ రోజులు ! ఆ రోజులు గుర్తు చేసినందుకు చాలా ధన్య వాదాలు
Post a Comment